فرضیه بازار کارا، یک مطالعه موردی برای بازار ارز خارجی ایران

فرضیه بازار کارا، مطرح شده توسط فاما (1970)، بیان می کند که قیمت ها به طورکامل کلیه اطلاعات در دسترس را منعکس می کنند. این بدان معناست که برای سفته بازان امکان پیش بینی رفتار آتی قیمت دارایی و کسب سودهای اضافی به صورت سیستماتیک وجود ندارد. اصطلاح "بازار کارا" ابتدا در مورد بازار سهام به کار رفت اما به زودی به دیگر بازارهای دارایی از جمله بازار ارز تعمیم داده شد. فرضیه بازار کارا سه شکل دارد: شکل ضعیف، شکل نیمه قوی و شکل قوی. مطالعه حاضر شکل ضعیف فرضیه بازار کارا را در بازارهای ارز رسمی، فارکس و غیررسمی به ترتیب برای دوره های زمانی 1389/3/27-1381/1/1، 2010/4/18-2005/11/1 و 1380/12/29-1377/11/5 با استفاده از تکنیک آنالیز نوسانات روندزدایی شده مورد آزمون قرار می دهد. نتایج نشان می دهد که بازار ارز رسمی در دوره منتخب دارای کارایی شکل ضعیف است، یعنی نرخ ارز جاری در بازار رسمی تمامی اطلاعات موجود در داده های پیشین نرخ های ارز را منعکس می کند. بنابراین با مطالعه نرخ های ارز گذشته مربوط به این بازار هیچ گونه اطلاعات سودآوری راجع به حرکات آتی نرخ ارز نمی توان بدست آورد. اما در نقطه مقابل، بازارهای فارکس و غیررسمی در دوره های زمانی انتخاب شده ناکارا هستند. در عین حال، ناکارایی بازار فارکس بیشتر می باشد.